ادامه مطلب
نوشتاری کوتاه در ضرورت درمانِ درمانگرهای DISTDP/ISTDP
در اتاق درمان دو بیمار وجود دارد، یکی درمانجویی اول راه است و دیگری درمانگری است که قبلا درمان خود را آغاز کرده، به درجه ای از سلامت رسیده تا به بیمارش در این راه کمک کند.
درمانگر با این کار اولین قدم در راه بیماران دیگر را برداشته است. فردی که مسلط به تئوری ها است و علم سایکودینامیک دارد، می تواند تئوریسین خوبی در آینده باشد، اما درمانگری هنری است که هر چقدر تئوری آن هنر را بخوانی و بدانی و به فلسفه آن هنر تسلط پیدا کنی، تا دست به انجام آن نبری و با آن هنر کار نکنی، هنرمند نخواهی شد. فقط علم خواهی داشت . هنرمندان دست به کار می برند و خود را فقط بند دانش و مدرک نمی کنند.
